پـِسَره به בُخـتری ڪِِــہ بـاهاش دوستـ بوב میگـہ :

اِمـروز وَقـتـ בاری بـیای خونـَـموטּِ؟

בُختره : مامانـَ ـم نـمیذارهـ

پسره : بِگّو میـ ـخوام بِرَم استَـ ـخر…

בُختره اُومَـב خونـ ـه בوستـ پِسـَرِش

پسره : توڪِــہ اُومَـבـی استَـ ـخر مـَثـَلا بایـَב موهاتـ خیس باشـטּِ، 

بـُ ـرو تو حـَ ـموم وَ موهاتو خیس کـטּِ!

خیــــال نکــــــن
اگـــــر بـــــرای کســــــی
تمـــــام شــــدی
امیــــــدی هست
هــــــــــرگــــــ‍ز
“خــــــورشیــــــــــد”
از آنجــــــا که غـــــروب مـــــی کنـــــــد
طلــــــوع نمــــی کنــــــــد ….

لعــنت به حرفایی که فقط مال وقتیه که مخاطب رو بغل کردی….!

لعــنت به نگاهی که نمیدانی معنایش رفتن است یا ماندن…..!

لعــنت به اون کسایی که دوستشون داشتیم اما قدر ما رو ندونستن!

لعــنت به ضربانِ قلـبِ من … که فقــط بـرای تــو میزنــه …!

دمـــــــــــــــــــــــــــــــو در ادامه مطلب

دل درد گرفته ام ان قدر که فنجـــــــــــــــــــان های قهــــــــــــــــــــــــــــوه را سر کشیده ام
امـــــــــــــا…

من آن غریبه ی دیروز آشنای امروز و فراموش شده ی فردایم
در آشنایی امروز می نویسم تا در فراموشی فردا یادم کنی.
برای سالها می نویسم …