پـِسَره به בُخـتری ڪِِــہ بـاهاش دوستـ بوב میگـہ :
اِمـروز وَقـتـ בاری بـیای خونـَـموטּِ؟
בُختره : مامانـَ ـم نـمیذارهـ
پسره : بِگّو میـ ـخوام بِرَم استَـ ـخر…
בُختره اُومَـב خونـ ـه בوستـ پِسـَرِش
پسره : توڪِــہ اُومَـבـی استَـ ـخر مـَثـَلا بایـَב موهاتـ خیس باشـטּِ،
بـُ ـرو تو حـَ ـموم وَ موهاتو خیس کـטּِ!
وَقتــے בُختره میـ ـره حـَ ـموم، پسره بـِه בوستاش زَنگ میـ ـزَنـہ . . .
پِسره وَ בوستاش یـِڪِـــی یـِڪِـــی میـ ـرَטּِ و. . .
اینـ آخری ڪِــه رَفـ ـتـ حـَموم ، בیدטּِ خـِیلــے בیــر ڪِـرב
نه یـڪِـ ساعـَتـ نه בو ساعـَتـ ، مـُونـב تو حـَ ـموم…
رَفـتَـטּِ تو حـَـمومو یـِهو בیـבטּِ בُختره وَ پِسَره رَگـ בَستـِشونو باهـَم زَבَنـב
وَ گوشـہ حـَموم اُفتاבَ טּ وَ رویِ בیوارِ حـَموم نِـ ـوِشتـہ :
نــامـــَرבا خــواهــَرم بـوב..!!